احمد جمشیدزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی دانشگاه اصفهان
محمدعلی مکی زاده - عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
فریماه آیتی - استادیار گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، ج. ا. ایران

مزرعه وژه در ٧٠ کیلومتری شمال شرق شهرستان اصفهان و در غرب روستای فشارک قرار گرفته است.توده نفوذی وژه با ترکیب گرانودیوریتی و تونالیتی با جایگیری در سنگ های آهکی کرتاسه زیرین، منجر به اسکارن زایی در این سنگ ها شده است. مشاهدات صحرایی و مطالعات کانی شناسی نشانگر کلسیک بودن این اسکارن می باشد، که شامل دو زون درون اسکارن و برون اسکارن است. برون اسکارن زون اصلی اسکارن بوده و کانی های شکل گرفته در این زون طی دو مرحله پیش رونده و پس رونده شکل گرفته اند: در مرحله پیش رونده با نفوذ سیالات هیدروترمال، ولاستونیت و پیروکسن (دیوپسید- هدنبرژیت) و سپس در نتیجه دگرسانی پیروکسن ها، گارنت (گروسولار- آندرادیت) در اطراف ولاستونیت های رشته ای شکل گرفته است. در طی مرحله پس رونده با افزایش فوگاسیته اکسیژن و تحت تأثیر آبهای جوی حاویCO2 کانی گارنت به طوربخشی ناپایدار شده و وزوویانیت و اپیدوت و کلسیت های ثانویه و رگه های سیلیسی شکل گرفته اند. با توجه به کانی های شکل گرفته در این مراحل و استفاده از نمودارهای پایداری کانی ها می توان گفت که مرحله پیش رونده در دمای بین ۵٠٠ تا ٧٠٠ درجه سانتی گراد رخ داده و مرحله پس رونده در دمای کمتر از ۴٧٠ در جه سانتی گراد شروع شده و در طی آن کالک سیلیکات های آبدار (اپیدوت)، همراه با کوارتز و کلسیت شکل گرفته اند.

اسکارن، کانی زایی، دگرسانی پیش رونده، دگرسانی پس رونده، وژه، شمال شرق اصفهان