پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آتشفشانی آروانه کوه (شرق آتشفشان سهند )

در پهنه شرقی آتشفشان سهند ردیفی خطی از هفت مخروط آتشفشانی وجود دارد که اکثراً محصول فاز داسیتی جوان سهند می باشند و به صورت مخروط های بلند با ریخت شناسی کله قندی و نوک تیز با دهانه های اکثر اً ناقص در امتداد زون گسلی تبریز فوران یافته اند. آروانه کوه یکی از این مخروط های آتشفشانی می باشند که دارای رخساره های شاخص فوران های آتشفشانی از نوع استرومبولین هستند و از داخل رسوبات متعلق به پلیوسن به بیرون ریخته اند. ضخامت مواد آتشفشانی در آروانه کوه نزدیک به 600 متر می باشد. بافت سنگ ها در مقاطع نازک هیالومیکرولیتیک پورفیری و هیالو میکرولیتیک پورفیری جریانی است. به طوری که فونوکریست های پلاژیوکلاز و هورنبلاند در زمینه ای از میکرولیت و شیشه قرار گرفته اند. در میان فونوکریست ها پلاژیوکلاز و هورنبلاند بیشترین فراوانی را دارند. در دیاگرام های نامگذاری نمونه ها بر اساس اکسیدهای اصلی و عناصر کمیاب اکثر نمونه ها در محدوده داسیت تا ریوداسیت واقع می شوند. تمام نمونه ها در نمودارهای تعیین موقعیتتکتونیکی در محدوده کمان های ماگمایی بعد تصادم قرار می گیرند. در دیاگرام های عنکبوتی عناصر ناسازگار با شعاع یونی بزرگ مانند Sr,Rb,Ba,K غنی شدگی نشان می دهند و عناصر P و Ti و عناصر نادر خاکی مانند Yb و Y نیز تهی شدگی دارند.غنی شدگی عناصر LREE نسبت به HREE و غنی شدگی Sr و تهی شدگی (HFSE) ،Y,Nb,Ti از ویژگی های ژئوشیمیایی سنگ های مخروط های مورد مطالعه می باشد که نشانگر وجود گارنت یا آمفیبول در منشأ می باشد

Keywords:

مخروط آتشفشانی آروانه کوه , آتشفشان سهند , فاز داسیتی نهایی سهند