پریزاد بیرامیان - دانشگاه مراغه، دانشکده ی فنی و مهندسی، گروه مهندسی مواد؛
سیامک زواره - دانشگاه مراغه، دانشکده ی علوم، گروه شیمی؛

هدف اصلی در این کار افزایش قابلیت کیتوسان برای حذف موثر دی متیل آنیلین از آب می باشد. برای این منظور میزان تخلخل بستر جاذب با استفاده از یک نانوپرکننده ی معدنی افزایش داده شد. سپس سطح نانو کامپوزیت حاصل کیتوسان/آلومینا با استفاده از یون های 2+Cu به طریقشیمیایی اصلاح شد تا شرایط برای جذب سطحی دی متیل آنیلین از طریق جذب شیمیایی فراهم گردد. در پروژه ی حاضر حذف دی متیل آنیلین بااستفاده از سه نوع جاذب کیتوسان، نانوکامپوزیت کیتوسان/آلومینا و نانوکامپوزیت کیتوسان اصلاح شده/آلومینا بررسی و با هم مقایسه شده است. رفتار جذبی جاذب های تهیه شده با استفاده از ایزوترم های جذبی و مطالعات سینیتیکی بررسی شد. نتایج نشان می دهد که با افزودن نانوذرات آلومینا به کیتوسان و سپس اصلاح سطحی آن ظرفیت جذب به میزان زیادی افزایش می یابد.

حذف موثر، جذب سطحی، کیتوسان، نانو کامپوزیت کیتوسان اصلاح شده/ آلومینا