مینا عمادی بلمکی - کارشناس ارشد مهندسی تکنولوژی نساجی، دانشگاه یزد؛
مریم شرزه ئی - دکتری مهندسی شیمی نساجی، دانشگاه یزد

نانو تکنولوژی، فناوری نوظهوری است که امروزه در بسیاری از شاخهها رواج یافته است. مواد نانو ساختاری توانایی بالقوهای دربهبود خواص فیزیکی مواد در زمینههای مختلف را دارا هستند. بهطورکلی ریزتر شدن دانههای مواد و تغییر در ساختار اتمی، کلیهی خواص مربوط به مواد را تغییر میدهد. در این مقاله مطالعاتی انجام گرفته تا بتوان نانو ژل قابل دیسپرس اکسیدروی را به دو روشسنتز کرد و میزان بهرهوری هر یک از نانو ژلهای تولیدی با یکدیگر مورد مقایسه قرارگرفته است. برای آمادهسازی نانو ژل اکسیدروی به روش اول از پیش مادهی پودر اکسیدروی، اسید استیک، پودر هیدروکسید پتاسیم و متانول و در روش دوم از پیشمادهی متن آمین و نیترات روی استفاده شده است. بررسی توزیع سایز نانو ذرات، اندازه بلور آنها، آنالیز عناصر، ساختار شیمیایی و راندمان فرآیند با استفاده از تکنیکهای پراش پرتوی لیزر، XRD ، EDAX و FT-IR صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که نمونه نانو ژل تولید شده به روش اول دارای ذرات ریزتر، توزیع اندازه ذرات بیشتر، درجه خلوص بالاتر و با صرفهتر است.

اکسیدروی، نانو ذرات، سنتز، ژل قابل دیسپرس