پروین بختیاری بستاکی

در طول تاریخ کمبود آب در ایران کنش هایی را ایجاد می کرد که عمده هدف آن حفظ و دوام منابع طبیعی چون آب و استفاده بهینه از آنها بوده است.آب در گستره فرهنگ کهن ایران چنان جایگاه محسوسی دراد که نمی توان از تقدس و اهمیت آن غافل ماند. در این مقاله با روش کتابخانه به بررسی مختصری از جایگاه آب در بخش های مختلف فرهنگ ایرانی چون ادبیات،معماری، تاریخ، جشن ها،ادیان وسنت ها می پردازیم ودر نهایت با توجه به مشاهدات محقق، می توان گفت توجه به فرهنگ و بازسازی فرهنگ آب با نمود های جدید فرهنگی مهمترین راه و روش در حفظ آب و در نتیجه نتیجه محیط زیست است

آب ،فرهنگ ،تاریخ ایران