مجید مظاهری - عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود

ساختمانها با مصرف انرژی و منابع هنگفت مادی در مراحل ساخت و بهره برداری تاثیرات مخرب گسترده ای بر محیط زیست دارند. لذا توسعه رویکردهای معماری پایدار در ساخت وساز اجتناب ناپذیر بوده و بسیاری کشورها در تلاش برای نهادینه کردن و توسعه اصول و روشهای آن هستند. در کشور ما نیز ضرورت جهت گیری به سوی این رویکرد از مباحث مطرح در مجامع علمی و اجرایی کشور است و حجم قابل توجهی از منابع علمی و پژوهشی را در سالهای اخیر به خود اختصاص داده است. با این حال در واقعیت محیط اجرایی اثر قابل ملاحظه ای از آن نمی یابیم. در جستجوی چرایی این موضوع کاستی هایی در دو عامل اساسی آموزش معماری و ضوابط و مقررات کهدر کنار پژوهش و تولید منابع علمی از ضروریات و نیروی محرک توسعه رویکرد معماری پایدار هستند، مفروض گردیده است.در این مقاله با بررسی این دو عامل تلاش شده است رهیافتهایی در جهت بروز و ظهور معماری پایدار در محیط ساخت و ساز کشور بدست آوریم

معماری پایدار، آموزش معماری، ضوابط و مقررات