مقایسه تحلیل فراوانی حداکثردبی سیل از دو روش گشتاور معمولی و گشتاور خطی (L)(مطالعه موردی : حوضه های دزوکرخه )

یکی از مسائل عمده در هیدرولوژی، تخمین سیل طرح با استفاده از تعداد اندک آمار موجود است . سؤال این است که چگونه با اطلاعات کوتاه مدت، می توان به نتایج طولانی مدت، از نظر دوره بازگشت و یا با احتمال ناچیز، دست یافت . مشکل اساسی در استفاده از توزیع های فراوانی آماری در تحلیل فراوانی، شناسائی توزیع مناسب است . در این تحقیق برای استفاده از توابع توزیع احتمال و برآورد پارامترهای آماری از دو روش گشتاور معمولی و گشتاور خطی استفاده شده است . روش گشتاور معمولی، روش متداول و روش گشتاور خطی روش جدیدتری است که اخیراً کاربرد آن متداول شده است . تحقیق حاضر نشان داد که ایستگاههای مبنا در منطقه طرح در روش گشتاورهای معمولی با دو توزیع لوگ پیرسون تیپ 3 و لوگ نرمال 3 پارامتری و در روش گشتاورهای خطی، با دو توزیع نرمال تعمیم یافته و مقادیر حدی تعمیم یافته گرایش و تطبیق بهتری دارند . اگرچه در هر روش، توابع توزیع متفاوتی برای رفتار دبی برازش داده شدند، ولی اعداد بدست آمده برای دبی سیلابی به ازای دوره بازگشتهای مختلف در ایستگاههای حوضه، نزدیک به هم شدند

Keywords:

گشتاور معمولی , گشتاور خطی , تابع توزیع , حداکثر درستنمائی , آزمون کای اسکوئر