غلامرضا بردبار - استادیارگروه مدیریت بازرگانی دانشگاه یزد
صادق پژهان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه یزد
جواد کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه یزد

امروزه منابع انسانی باارزشترین منابع یک سازمان محسوب میشود. اما منابع انسانی در سازمانهای ایرانی هنوز جایگاهی به عنوان سرمایه، نزد شرکتها ندارند و جایی در ستون ترازنامه برای آنها در نظر گرفته نشده است . یکی از مباحث جدید در حسابداری، نگرش نوین به منابع انسانی به عنوان یکی از مؤثرترین عوامل مولد در ایجاد درآمد مؤسسات است کهبر اساس آن باید ارزش منابع انسانی به مثابه دارایی بااهمیت موسسه تلقی گردد.حسابداری منابع انسانی سعی دارد با سنجش و اندازه گیری، هزینه و ارزش اقتصادی نیروی (منابع) انسانی را مشخص نماید، تا به عنوان یکی از اقلام اطلاعات برای تصمیم گیری استفاده کنندگان مورداستفاده قرار گیرد.در این مقاله با ذکر تاریخچهای از حسابداری منابع انسانی تاکنون به انواع روشهای هزینه یابی، ارزشیابی و گزارشگری منابع انسانی اشاره گردیده است. برای اطلاع استفاده کنندگان از اطلاعات مالی شرکتها در خصوص منابع انسانی بایستی به نحوی گزارشگری در خصوص این منابع بااهمیت سازمان صورت پذیرد، در این راستا برخی از روشهای بااهمیت گزارشگری حسابداری منابع انسانی مطرح گردیده است. درمقاله حاضر سعی شده است مکانیزمی قانونمند جهت اندازهگیری و ارزشیابی و گزارشگری دارایی انسانی شناسایی گردد

حسابداری منابع انسانی،هزینه یابی،ارزش گذاری،گزارشگری