مرضیه خویی - فو لیسانس مدیریت دانشگاه تهران
مسعود نوروزی - فوق لیسانس مدیریت دانشگاه آزاد آمل
محمد فاضل بابایی - فوق لیسانس مدیریت دانشگاه آزاد آمل

این مطالعه به دنبال بررسی تأثیر تصمیمات و فرایندهای کوچک سازی و تجدید ساختار در برداشت از دانش سازمانی و اثربخشی پس از کوچک سازی و بازسازی در سازمان «موفق» و «ناموفق» است. چارچوب مفهومی فرضیاتی را مطرح می کند که تأثیر تصمیمات و فرآیندها در سطوح دانش سازمانی عوامل کلیدی موثری هستند که اثربخشی را پس از کوچک سازی و جدید ساختار تعیین می کند. داده ها بااستفاه از ابزارهای توسعه یافته بررسی از طریق مروری بر متون و همراه با تمرکز روی یافته های گروه جمع آوری شده است. این یافته ها نشان می دهد که معنای متغیرهای مورد آزمایش قرار گرفته در سازمانهایی یافت می شود که توسط کارکنان پس از کوچک سازی و تجدید ساختار نسبت به همتایان موفق خود ناموفق در نظر گرفته شده اند. این یافته ها نشان می دهد که سازمانهایی که کوچک سازی یا تجدید ساختار را به عهده می گیرند نیاز به نظر گرفتن فرهنگ و جو سازمانی با توجه به حفظ دانش دارند و تأثیر بالقوه این ابتکارات برای اطمینان از اینکه تجربیات کارکنان سازنده است. برای تحویل کارکنان و مستندسازی روشها اگر حفظ دانشی را به حداکثر رساند. اگر چه حفظ دانش سازمان به طور معمول به عنوان عملی مطلوب پذیرفته شده است.

کوچک سازی، دانش، عملکرد، تجدید ساختار، اثربخشی