مجتبی صالحپور عمران - کارشناس مسئول بودجه شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران

سرمایه گذاری خارجی یکی از مهمترین موضوعات چند سال اخیر تمامی کارشناسان و خیرگان اقتصادی و دولتمردان و سیاستگذاران می باشد . چرا که سرمایه موتور رشد وتوسعه اقتصادی هر کشوری می باشد . از مهمترین اقداماتی که در این خصوص صورت گرفته ، تصویب قانون جدید تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی در سال 1381 و لغو قانون قبلی بوده است . اما سوال بزرگی که مطرح می شود این است که چرا در ج ذب سرمایه گذاری خارجی ایران کشوری موفق نبوده است ؟ دراین مقاله ابتدا به طور مختصر انواع سرمایه گذاری خارجی شرح داده شده است و نظر موافقان ومخالفان در این خصوص بیان شده است ، سپس منافع و تهدیدات بالقوه و مشکلات سرمایه گذاری خارجی و انواع ریسک عنوان شده است ، و در نهایت با توجه به تدوین قانون جدید و تسهیلات فراهم شده حجم سرمایه گذاری خارجی انجام شده را طی سالیان اخیر نشان می دهد . باید اذعان نمود که حجم سرمایه گذاری خارجی و ریسک ( به طور کلی و در تمام ی زمینه ها ) در کشور سرمایه پذیر ارتباط مستقیم با یکدیگر دارند و تا زمانیکه سرمایه گذار از بازگشت سرمایه خود به اضافه درصد معقولی از سود اطمینان حاصل نکند اقدامی به سرمایه گذاری نخواهد نمود . با توجه به بررسی های انجام شده مهمترین اقدامی که بایستی انجام پذیرد تا سرمایه گذار خارجی رغبت به سرمایه گذاری پیدا کند ، کاهش ریسک (اقتصادی ، سیاسی ) می باشد

سرمایه گذاری مستقیم خارجی foreign direct investment (FDI) ، ساخت ، بهره برداری و واگذاری (BOT)، بیع متقابل(BUY BACK) ، مشارکت مدنی