بررسی رابه هوش فرهنگی و هوش هیجانی باتعارض سازمانی بین فردی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

امروزه از نیروی انسانی به عنوان اصلی ترین دارایی سازمانها، یاد می شود که مزیت رقابتی ایجاد می کند. لزوم وجود روابط سالم، مبتنی بر همکاری و همدلی بین این منابع از مهمترین عوامل موفقیت سازمانهاست. کارکنانی که از هوش فرهنگی و هوش هیجانی بالاتری برخوردار هستند. آمادگی بیشتری برای رفع تعارضها وضعفهای گروهی دارند. گسترش محیطی به سامان، برای مدیریت تعارضهای بین فردی، ضرورت پویایی سازمان است. این پژوهش بر مبنای هدف از نوع کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها از نوع توصیفی - همبستگی می باشد که هدف آن، بررسی رابطه هوش فرهنگی و هوش هیجانی با تعارض سازمانی بین فردی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد است. بدین منظور از مقیاس هوش فرهنگی CQS مدل ون داین 2007، هوش هیجانی پالمر و استوف 2001 و مقیاس ICOS تعارض بین فردی مدل جن 1995، استفاده شده است. نتایج پژوهش با کمک نرم افزار SPSS حاکی از رابطه مثبت و معنادار بین هوش فرهنگی و هوش هیجانی با تعارض بین فردی در داشگاه علوم پزشکی مشهد است. لذا تقویت هوش فرهنگی و بکارگیری افراد با هوش هیجانی بالا می تواند سبب کاهش تعارض سازمانی بین فردی شود.

Keywords:

هوش فرهنگی , هوش هیجانی , تعارض بین فردی , دانشگاه علوم پزشکی مشهد