آناهیتا امامی - MD

صرفنظر از آثار تخریبی عینی، اثرات و پایامدهای روانی اجتماعی بلایای طبیعی( ازجمله زلزله) در انسانها و بویژه کودکان امری کاملا مشهود است. در رویکردهای نوین بهداشتی علاوه بر توجه به مرگ و میر و مجروحیتجسمانی. سلامت روانی اجتماعی بازماندگان و بخصوص کودکان کودکان مورد توجه قرار گرفته است.این مقاله با توجه خاص به گروههای کودکان آسیب دیده در جریان زلزله به بررسی اهمیت و نقش مداخلاتت روانی اجتماعی در کاهش عوارض استرس پس از ساحنه می پردازد و تکنیک ها و روشهای عملی مبتنی بر بازی و متناسب با سن کودکان و آموزش این تکنیک های خاص به افراد حرفه ای حرفه ای و غیرحرفه ای مرتبط با کودکان را تنها و وسیله موثر در کاهش علائم استرس پس از سانحه در کودکان و در واقع کاهش عوارض دراز مدت زلزله در اجتماع می داند.

بلایای طبیعی ، مداخلات روانی-اجتماعی ، استرس پس از سانحه