سحر رحمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آگرواکولوژی دانشگاه کردستان
شیوا خالص رو - استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه کردستان
غلامرضا حیدری - استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه کردستان
ایرج طهماسبی - استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه کردستان

در بسیاری از کشورهای آسیایی و آفریقایی، بیش از 80 درصد غذای مردم از غلات تأمین می گردد. غلات پایه ی اصلی تغذیه و بقای انسان به شمار می روند و حایل بین بشر و گرسنگی اند (مولدن، 2007). سهم غلات در غذای مردمان اروپایی 45 تا 55 درصد بوده و در ایالات متحده آمریکا تقریباً 20 تا 30 درصد می باشد، اما در کشورهای درحال توسعه، این دسته مواد تمام رژیم غذایی را دربر می گیرند (بهل و تور، 2002). غلات حاوی هیدرات کربن، پروتئین، چربی، مواد معدنی و انواع ویتامین هستند. استفاده از دانه کامل غلات، منبع خوبی برای فیبر گیاهی و اسیدهای چرب ضروری می باشد. (راشد و همکاران، 2004). سومین غله ی مهم در دنیا ذرت است که نیرومندترین گیاه زراعی در جذب و ذخیره سازی انرژی آزاد موجود در زمین نیز محسوب می شود. متخصصان تغذیه می گویند ذرت به دلیل اینکه غنی از ریزمغذی هاست، می تواند یک میان وعده بسیار مطلوب و مفید باشد. به همین دلیل به ذرت لقب سلطان غلات داده شده است (ملکوتی، 1384). ذرت از قدیمی ترین گیاهان زراعی محسوب می شود که مستقیماً به عنوان غذای اصلی گروه بزرگی از انسان ها، دام و طیور قرار گرفته (نورمحمدی، 1376). این گیاه در صنایع تبدیلی روغن و انواع مواد غذایی و نشاسته اهمیت دارد و تقریباً 65% تا 70% جیره غذایی طیور کشور را ذرت دانه ای تشکیل می دهد و در واقع یک کالای راهبردی و تعیین کننده در صنعت مرغداری کشورمان نیز محسوب می شود (امیر تیموری و چیذری، 1387). این گیاه زراعی به دلیل ویژگی های مطلوب زیاد به ویژه قدرت سازگاری با شرایط اقلیمی گوناگون در تمام دنیا گسترش یافته اهمیت ذرت عمدتاً به دلیل داشتن قدرت بالقوه بالا در تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی شیمیایی و سازگاری آن در محدوده فوق العاده وسیعی از شرایط محیطی است (مبصر و مرادقلی، 2012).