سنتز و بررسی اثر سمیت سلولی و ضد سرطانی 8 ژرانیل اکسی کومارین بر روی سلول های سرطانی پروستات PC3
Publish place: The Second National Conference on Medicinal Plants, Traditional Medicine and Organic Agriculture
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 902
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HBHEAITH02_068
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1394
Abstract:
سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان جهان است. تاکنون روش های مختلفی شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی، ایمنی درمانی و درمان هدفمند (داروهایی که به طور خاص مانع رشد سلول سرطانی می شوند) برای درمان این بیماری استفاده شده است. هدف از این طرح بررسی اثر سمیت سلولی و ضد سرطانی یک مشتق کومارینی به نام 8-ژرانیل اکسی کومارین بر سلول های سرطانی پروستات PC3 و سلول های طبیعی فیبروبلاست انسانی HDF در شرایط in vitro بود. ترکیب کومارینی سنتز شد و اثرات سمیت سلولی برای غلظت های مختلف آن در بازه های زمانی 24، 48 و 72 ساعت با روش اسپکتروفتومتری توسط ماده alamar blue انجام پذیرفت و غلظتی از ترکیب که باعث مرگ نیمی از سلول ها می شود ((IC(30) محاسبه گردید. ارزیابی تیمار سلول های PC3 با ماده 8- ژرانیل اکسی کومارین در بازه های زمانی 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب مقادیر (70/01IC(30؛ 62/50 و 21μg/ml و همچنین تیمار سلول های طبیعی HDF توسط این ماده در این بازه های زمانی اثر سمتی را نشان ندادند و بیشترین میزان مرگ و میر سلولی 72 ساعت پس از تیمار در سلول های PC3 در غلظت 21μg/ml گزارش شد. مقادیر (IC(30 بر روی سلول های PC3 در مقایسه با سلول های HDF، نشان می دهد که ماده ی 8-ژرانیل اکسی کومارین می تواند بر سلول های سرطانی پروستات اثرات ضد سرطانی داشته باشد.
Keywords:
Authors
فاطمه ملکی
کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
حمید صادقیان
استادیار، گروه علومآزمایشگاهی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
احمدرضا بهرامی
استاد، گروه زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه فردوسی مشهد
مریم مقدم متین
استاد، گروه زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :