فاطمه ملکی - کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
حمید صادقیان - استادیار، گروه علومآزمایشگاهی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
احمدرضا بهرامی - استاد، گروه زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه فردوسی مشهد
مریم مقدم متین - استاد، گروه زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه فردوسی مشهد

سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان جهان است. تاکنون روش های مختلفی شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی، ایمنی درمانی و درمان هدفمند (داروهایی که به طور خاص مانع رشد سلول سرطانی می شوند) برای درمان این بیماری استفاده شده است. هدف از این طرح بررسی اثر سمیت سلولی و ضد سرطانی یک مشتق کومارینی به نام 8-ژرانیل اکسی کومارین بر سلول های سرطانی پروستات PC3 و سلول های طبیعی فیبروبلاست انسانی HDF در شرایط in vitro بود. ترکیب کومارینی سنتز شد و اثرات سمیت سلولی برای غلظت های مختلف آن در بازه های زمانی 24، 48 و 72 ساعت با روش اسپکتروفتومتری توسط ماده alamar blue انجام پذیرفت و غلظتی از ترکیب که باعث مرگ نیمی از سلول ها می شود ((IC(30) محاسبه گردید. ارزیابی تیمار سلول های PC3 با ماده 8- ژرانیل اکسی کومارین در بازه های زمانی 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب مقادیر (70/01IC(30؛ 62/50 و 21μg/ml و همچنین تیمار سلول های طبیعی HDF توسط این ماده در این بازه های زمانی اثر سمتی را نشان ندادند و بیشترین میزان مرگ و میر سلولی 72 ساعت پس از تیمار در سلول های PC3 در غلظت 21μg/ml گزارش شد. مقادیر (IC(30 بر روی سلول های PC3 در مقایسه با سلول های HDF، نشان می دهد که ماده ی 8-ژرانیل اکسی کومارین می تواند بر سلول های سرطانی پروستات اثرات ضد سرطانی داشته باشد.

سرطان پروستات، 8-ژرانیل اکسی کومارین، ترکیبات کومارینی، رده های سلولی PC3 و HDF