رابطه ویژگی های جمعیت شناختی و الگوی ارتباطی خانواده با رشد اخلاقی نوجوانان در دانش آموزان دختر ناحیه 2 شهر یزد

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های جمعیت شناختی و الگوی ارتباطی خانواده با رشد اخلاقی در دانشآموزان دختر ناحیه 2 شهر یزد بود. بدین منظور آزمودنی های پژوهش حاضر شامل 120 نفر دانش آموز دختر که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان ناحیه 2 شهر یزد در سالتحصیلی 92-93 انتخاب شدند به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های الگوی ارتباطی خانواده (ریچی و فیتزپاتریک)، پرسشنامه سنجش رشد اخلاقی نوجوانان (لطفآبادی) و پرسشنامه محقق ساخته ویژگی های جمعیتشناختی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از روش های آماری آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس دوطرفهو رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که بین سن نوجوان، سطح تحصیلات ووضعیت اقتصادی خانواده با رشد اخلاقی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد و بین الگوی ارتباطی گفت وشنود ورشد اخلاقی نوجوانان (P<0/05) رابطه معناداری وجود داشت و همچنین بین الگوی ارتباطی همنوایی و رشد اخلاقینوجوانان رابطه معناداری یافت نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که الگوی ارتباطی گفت وشنود، با ضریب تعیین 0/84 پیشبینی کننده رشد اخلاقی دانش آموزان است، به این معنی که متغیر مذکور 8/4 درصد از واریانس (تغییرات) رشد اخلاقی را تبیین می کند.

Keywords:

ویژگی های جمعیت شناختی , الگوی ارتباطی خانواده , همنوایی , گفت وشنود , رشد اخلاقی