بررسی روش تهیه پوشش تیتانیا-سیلیس-نقره و مقاومت خوردگی آن در دریا

با افزودن موادی در مقیاس نانو بعنوان پوشش های مقاوم در برابر خوردگی در مخازن و لوله های انتقال می توان بهره بیشتری برد.یکی ازپرکاربردترین و تجاری ترین حوزه های این فناوری مربوط به کاتالیست ها می باشد که کاربردهای دیگری چون نانو حسگرها و نانو لوله های کربنی را می توان نام برد.لذا نانو ساختارها به دلیل داشتن زیست سازگاری مناسب نسبت به سایر مواد از اهمیت زیادی در کاربردهای ویژه برخوردار می باشند. در این مقاله مطالعه جامع آزمایشگاهی جهت تعیین خوردگی موثر پوشش نانو ساختار در محیط مشابه آب دریا انجام شده است.بدین منظور از سل نانو کامپوزیتی تیتانیا - سیلیکا - نقره به روش سل_ ژل استفاده شده است.سپس ایجاد پوشش توسط روش غوطه وری با سرعت ثابت 31 میلیمتر بر دقیقه می باشد و در ادامه نمونه ها در دمای 153 درجه سانتی گراد تحت عملیات حرارتی با نرخگرمایشی یک درجه بر دقیقه قرار گرفتند. سپس رفتار فازی، گروههای عاملی و پیوندهای تشکیل دهنده، خواص ساختاری، مورفولوژی و رفتار خوردگی پوشش به ترتیب بوسیله GIXRD ، FTIR ، FESEM و روش امپدانس در محلول 3,5%Nacl مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده ساختار همگن و عاری از ترک پوشش نانو ذرات تیتانیوم-سیلیکا-نقره اعمال شده است، همچنین حضور سیلیکا در پوشش نانوساختاری منجر به افزایش مقاومت به خوردگی پوشش گردیده، اما در ادامه با افزایش زمان غوطهوری به مدت 32 ساعت، منجر به کاهش مقاومت به خوردگی پوشش نانو ساختاری گردیده است.

Keywords:

پوشش نانوساختار , سل- ژل , نانوذرات دی اکسید تیتانیوم , سیلیکا , نقره , خوردگی