بررسی اثربخشی آموزش گروهی هوش هیجانی بر افزایش مولفه خودکارآمدی سرمایه روان شناختی فرزندان جانباز

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش هوش هیجانی در افزایش مؤلفه خودکارآمدی، سرمایه روان شناختی فرزندان جانباز می باشد. بدین منظور تعداد 119 نفر از دانش آموزان جامعه هدف که در سال تحصیلی 94-93 مشغول تحصیل بودند، توسط آزمون های امید اشنایدر، تاب آوری کانر و دیویدسون، خودکارآمدی شرر و جهت گیری زندگی شایر و کارور مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس از 74 دانش آموزش که نمره پایینی در دو مولفه سرمایه روان شناختی داشتند، تعداد 28 نفر، به طور جایگزینی تصادفی در 2 گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند. آموزش هوش هیجانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از پایان مداخله مجدداً آزمودنی ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس، نشان داد که آموزش هوش هیجانی 78 درصد تغییرات مولفه خودکارآمدی را تبیین می کند. به عبارت دیگر بین میانگین نمره خودکارآمدی پس آزمون گروه آزمایش با گروه کنترل، تفاوت معنادار وجود دارد و این بیانگر اثربخشی آموزش هوش هیجانی در افزایش مؤلفه خودکارآمدی، سرمایه روان شناختی می باشد. پیشنهاد می شود برای افزایش مؤلفه خودکارآمدی سرمایه روان شناختی و افزایش سلامت عمومی از آموزش هوش هیجانی استفاده گردد.

Keywords:

هوش هیجانی , فرزندان جانباز , خودکارآمدی , سرمایه روان شناختی