اهمیت و نقص ارتباطات افراد در سازمانها

ارتباطات یعنی انتقال مقصود بین اعضا، تنها از طریق انتقال مقصود از یک شخص به شخص دیگر است که اطلاعات و عقاید مبادله می شود. بنابراین ارتباطات شامل انتقال و درک مقصود می باشد. در سازمان و در گروه، ارتباطات چهار نقش عمده ایفا می کند: کنترل، ایجاد انگیزه، ابزار احساسات و اطلاعات. در هر تئوری جامع سازمان، ارتباطات حرف اول را می زند، زیرا ساختار، جامعیت و قلمرو سازمان تقریباً به طور کامل از طریق روش های ارتباطات مشخص می شود (چستر، ای، بارنارد). مدیران می دانند که ارتباطات یکی از فرآیندهای حیاتی در اداره سازمانها است. ماهیت تصمیماتی که مدیران اتخاذ می کنند، دقیقاً به صحت و میزان اطلاعاتی بستگی دارد که از کارکنان و محیط خارجی دریافت می دارند. اطلاعات دقیق و به موقع، امکان اتخاذ تصمیمات صحیح را فراهم می آورد. در سازمان، فرآیند ارتباطات در برگیرنده عواملی است که از نظر فردی و سازمانی، اهمیت زیادی دارد. اختلاف یا تفاوت در روابط درون سازمانی از اهمیت بالایی برخوردار است. به همین گونه اختلاف یا تفاوت ارتباطات واحدها، دوایر و سازمانها هم دارای اهمیت زیادی است. ارتباطف اعمال و فعالیت های اعضا و واحدهای سازمانی را همسو و یگانه می سازد. از نظر مدیریت، ارتباط فراگردی است که از طریق آن اعضای سازمان با یکدیگر به مبادله اطلاعات می پردازند. اهمیت ارتباط در سازمان قابل مقایسه با اهمیت خون در بدن است. ارتباط، فراگردی برای تفهیم و تفاهم است.

Keywords:

ارتباطات , اهمیت ارتباطات , نقش ارتباطات , ارتباطات افراد در سازمانها