شمس السادات اطهاری - کارشیاس ارشد مطالعات زنان
علی ملک پور - استادیار جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

اشتغال به کار زنان را می بایست به عنوان متغیری ساختاری در نهاد خانواده بیان نمود که در پردارنده تعهدات و مسئولیت های بیش تری می باشد. در این پژوهش به بررسی ارتباط بین اشتغال رسمی وغیر رسمی بانوان به عنوان یک عامل اجتماعی اثرگذار بر سلامت کودکان پسر و تعیین رابطه بین شرایط شغلی، میزان تحصیلات، میزان ساعات کاری و فاصله سنی مادران و سلامت روان کودکانشان پرداختیم. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده که به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری را دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی منطقه دو تهران تشکیل می دادند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. همچنین ابزارهای گردآوری این پژوهش شامل پرسشنامه ارزیابی سلامت روان کودکان و نوجوانان 6 تا 14 ساله (4-CSI) بر اساس (DSM-IV)، و مصاحبه بوده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد بین میزان سلامت روان کودکان و نوع شغل (رسمی یا غیررسمی) مادران آنها ارتباط زیادی وجود دارد. یعنی کودکان مادران شاغل رسمی از سلامت روان بالاتری برخوردار هستند. همچنین مادران دارای تحصیلات لیسانس کودکان سالمتری دارند. علاوه بر آن مادران دارای سن میانی (نه کم سن و سال و نه سن بالا) فرزندانشان سلامت روان بالاتری دارند.

اشتغال بانوان، رسمیف غیررسمی، سلامت روان، کودکان