سواره یوسفی - کارشناس ارشد رشته علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
محمد فتاحی - کارشناس ارشد رشته مدیریت آموزشی دانشگاه خوارزمی تهران

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش و پرورش پیش دبستانی براساس برنامه ریزی چند بعدی برمیزانرشد هماهنگی دیداری- حرکتی کودکان 5-6 ساله در شهر کرج انجام شد. روش پژوهش، از نوع علی -مقایسه ای ، و تعداد 40 کودک دختر و پسر براساس روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخابشدند. از این تعداد 20 نفر دوره پیش دبستانی را براساس برنامه ریزی چند بعدی گذرانده و 20 نفر دیگراین دوره را براساس روشی غیر از الگوی برنامه ریزی چند بعدی گذرانده بودند. برای اندازه گیری اینپژوهش از ابزارهای آزمون دیداری حرکتی بندر گشتالت و پرسشنامه محقق ساخته بررسی وضعیت اجتماعیاقتصادی برای انتخاب نمونه استفاده شد، برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از شاخص آماری میانگین،انحراف استاندارد و آزمون t مستقل استفاده شد . نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که برنامه ریزی چندبعدی به طور معناداری بر میزان رشد هماهنگی دیداری حرکتی کودکان دوره آمادگی 5-6 ساله موثر بوده است و همچنین بین میزان رشد هماهنگی دیداری حرکتی دختران وپسران 5-6 ساله تفاوت معناداری وجوددارد، بطوریکه بردختران تاثیر بیشتری داشته است. باتوجه به یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت کهبرنامه ریزی چندبعدی می تواند بر میزان رشد هماهنگی دیداری حرکتی موثر باشد.

آموزش و پرورش پیش دبستانی، برنامه ریزی چند بعدی، هماهنگی دیداری حرکتی