مرجان بهزادفر - دکترای مدیریت آموزشی- عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

هدف اصلی این پژوهش، بررسی و تبیین اثربخشی آموزش فلسفه برای کودکان در تربیت معنوی کودکان است. روش این پژوهش از نوع تحقیقات کیفی و به شیوه تحلیل اسنادی صورتگرفته است. سؤالات پژوهش در راستای ارتباط بین بسترهای برنامه آموزش فلسفه برای کودکان و رشد نگرش معنوی در دانش آموزان مورد تحلیل مفهومی قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که معنویت در ابتدا به صورت بالقوه و به شکل کنجکاوی در وجود انسان فعال است و کودک را به پرسش های متنوع وامیدارد و درصورتیکه این استعداد به شکل صحیح پرورش یابد به اوج شکوفایی خود میرسد، با توجه با اینکه، هسته اصلی برنامه «آموزش فلسفه برای کودکان» پرسشگری است؛ لذا این برنامه بیشترین نزدیکی را از نظر اهداف، محتوا و روش با پرورش معنویت دارد؛ زیرا هر دو برنامه درصدد خلق کنجکاوی و چرایی مسائل در دانشآموزان نسبت به سؤالات بنیادین است. از آنجاکه پایههای باور هر فرد از دوران کودکی درونی می شود، اگر این باورها اصولی نباشد و نهادینه نشوند صرفاً موجب میشوند که ارزشهای معنوی به صورت قالب های کلیشه ای پذیرفته شوند. از اینرو برای پرورش معنویت لازم است تا مؤلفه همسوی معنویت و فلسفه برای کودکان را در کودکان درونی کنیم و فرآیندهای تعلیم و تربیت را متناسب با پیوند میان این مؤلفه های مشترک مورد بازنگری قرار دهیم.

پرسشگری، تربیت معنوی، کودکان، P4C