فاطمه سوزنی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین،دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، ایران.
مریم معینی فر - عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، ایران

اسکان غیررسمی، از پیامدهای نامطلوب شهرنشینی در جهان معاصر است که به ویژه در نتیجه صنعتی شدن شتابان و نابرابری های منطقه ای شکل گرفته و شهرها و خصوصاً کلان شهرهای کشور را با مسائل عدیده ای مواجه ساخته است. وضعیت عمومی زندگی شهری ، در کشورهای جهان سوم ، وضعیت نگران کننده ای را طی دهه های گذشته ، پشت سر گذاشته است. ازدیاد شدید جمعیت ، رشد فقر ، کاهش شاخص های زندگی ، رشد بیکاری ، رشد حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی ، آلودگی هوا و ... از جمله عوارضی بوده اند که این کشورها را با بحران های متعددی روبه رو ساخته اند. از جمله برجسته ترین نکاتقابل ذکر در شهرهای این کشورها ، اسکان طیف گسترده ای از جمعیت مهاجر و کم در آمد ، در نواحی آسیب پذیر شهر است که زمینه بروز ناهنجاری های شهری را تشدید کرده است.جدای از رویکردها و روشهای برخورد با حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی،لحاظ کردن دیدگاه و نگرش ساکنین محلی از مهمترین مولفه های تاثیر گذار در فرآیند ساماندهی و توانمندسازی این سکونتگاه های غیر رسمی به شمار میرود.در این مقاله ابتدا به علل پیدایش و گسترش سکونتگاه غیر رسمی پرداخته می شود، سپس رابطه سکونتگاه غیر رسمی با مسایل محیط زیست بیان میگردد

توانمندسازی، سامان دهی، سکونت گاه غیررسمی،محیط زیست