ارزیابی عملکرددهیاریها درمدیریت توسعه روستایی مطالعه موردی روستای خورنگان شهرستان فسا

مدیریت مهم ترین عامل درحیات،رشد و بالندگی یا مرگ یک جامعه است وروندحرکت از وضع موجود به سوی وضع مطلوب را کنترل می کند. روستا ها به منزله مکان هایی خاص با شیوه زندگی وفعالیت های متفاوت نسبت به شهرها نیازمند الگوی مدیریتی مجزاومنطبق با شرایط اقتصادی ،اجتماعی و بوم شناختی حاکم بر روستا هستندبنابراین درسال1311 قانون تاسیس دهیاری خودکفا در روستاهای کشور به تصویب رسید و با الگوبرداری از مدیریت شهری ،به وزرات کشور اجازه داده شد تا به منظوراداره امور روستاها سازمانی به نام دهیاری با توجه به ویژگی های محل وبا درخواست اهالی به صورت خودکفا با شخصیت حقوقی مستقل در روستای بالای بیست خانوارتاسیس نماید. دراین مقاله تلاش شد عملکرد دهیاری ها درروستای مورد مطالعه درابعاد مختلف براسا س نظرسنجی از روستا ییانمورد ارزیابی قرار گیرد، گردآوری اطلاعوات بوه روش هوای توصویفی،میدانی وتحلیلی ،تجزیه وتحلیل داده ها از تکنیک مناسب آماری Spss ا،جامعه آماری این پژوهش شامل افراد ساکن در روستای خورنگان ،روش نمونه گیری ، طبقه ای، تصادفی ساده وحداقل برای 151 نفرپرسشنامه تهیه شده است.یافته های این پژوهش نشان می دهدکه در مطالعات ذیل بیشترین اثرگذاری دهیاری ها متوجه متغیر وابسته پیشرفت فیزیکی وکالبدی با ضریب 61 % است .در نهایت به منظور آزمون فرض اصلی این پژوهش ازآزمون پیرسون استفاده که براساس آن ضریب همبستگی با احتما آزمون قابل قبو بین 911 %تا 193 % برآورد شد. پس می توان اظهارنمود دهیار ی های رو ستای مورد مطالعه توانسته اند نقش بسیار مهمی را در راستای توسعه روستایی به ویژه بهبود اوضاع کالبدی فیزیکی روستا ایفا نمایند و فعالیتهای انجام شده دهیاریها گواه بر این مدعاست. با توجه به یافته ها،راهکارهایی شامل ، برگزاری دوره های آموزشی مرتبط با شرح وظایف دهیار، فرهنگ سازی برای مشارکت مردم ،اختصاص بودجه بیشتر،می توانددرارتقای فعالیت آنها موثرتر باشدپیشنهاد شده است

Keywords:

ارزیابی , مدیریت , عملکرد دهیارها , توسعه روستایی , روستای خورنگان