علیرضا متقی فرد - گروه معماری، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، ایران
مهنوش محمودی - گروه معماری، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی دزفول، ایران

هدف پژوهش: یکی از موضوعات مهمی که بیشتر کشورهای جهان با آن روبرو هستند موضوع حوادث طبیعی است. کشور ایران به دلیل قرارگیری در محدوده زلزلهخیز کره زمین، از این پدیده طبیعی که هراز گاهی رخ میدهد خسارات زیادی دیده است. یکی از بخشهای بسیار آسیبپذیر در برابر زلزله، بافتهای قدیمی و فرسودهای هستند که در بیشتر شهرهای ایران وجود دارند و گاهاً هسته مرکزی و اصلی شهرها را شکل میدهند، که در صورت بروز زلزله خسارات و صدمات زیادی به آنها وارد میشود. در همین زمینه تحقیق مورد نظر، بافت قدیمی محله شاهرکنالدین شهر دزفول را مورد مطالعه قرار داده است؛ تا با یافتن خصوصیات اجتماعی وکالبدی این محله به توان راهکارهایی در جهت کاهش آسیبپذیری در برابر زلزله ارائه نمود. روش پژوهش: این پژوهش دارای ماهیتی توصیفی و تحلیلی است. گردآوری اطلاعات آن عمدتاً مبتنی برروش کتابخانهای و میدانی است. یافتهها: تحقیقات نشان میدهد که محله شاهرکنالدین کاملترین مجموعه محلهای قدیمی دزفول را داراست که تاکنون همه عناصر آن در چرخه شهری زنده و فعال میباشند؛ اما بدلیل گذشت سالها، بیشتر بافت محله بوسیله عوامل طبیعی و انسانی آسیب دیده است. براساس جدول معیارهای آسیبپذیری، محله در موارد: سال احداث بناها، مساحت بناها، عرض معابر، دسترسی به فضاهای باز عمومی و مصالح ساختمانی دچار ضعف است و در صورت بروز زلزله مشکلات زیادی برای محله و مردم ساکن آن بوجود خواهد آمد

بلایای طبیعی، بافت قدیمی، مدیریت بحران، دزفول، محله شاهرکنالدین