مصطفی امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور واحد اسلام آباد غرب
مسعود صفری - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور واحد اسلام آباد غرب

در دنیای امروز منابع، از جمله مواهب گران بها و کمیاب به شمار می آیند. به همین دلیل در چگونگی استفاده از این گونه مواهب، میان فعالیت های گوناگون انسانی در محیط طبیعی مانند زراعت و باغداری، جنگل و مرتع، صنعت و معدن، شهر و روستا و... رقابت وجود دارد رهیافت هایی جهت بهبود وضعیت مردم روستایی از اهداف آن است .این مساله در جواب ناکامی هایی مطرح بوده است که به خاطر توجه صرف برخی از کشورها به مبحث رشد به جای توسعه بوده است که سبب گردیده در توزیع منافع توسعه و ترقی بین مردم سرزمین خود، دچار مشکل شوند.جهت حل این مشکل در کشورهای جهان سوم ابزارهای متعددی برای کاهش تضاد طبقاتی موجود ارایه شده که اصلاحات ارضیو آمایش سرزمین از آن جمله است. آمایش سرزمین به عنوان توزیع بهینه امکانات اقتصادی و اجتماعی در کشور مطرح است و اصلاحات ارضی درصدد نوبنیانی اقتصادی و تولیدیجامعه روستایی است . البته قبل از آن توجه به مفهوم توسعه اقتصادی و چشم انداز جهت ارزیابی چشم اندازها ضرورت دارد. در این راستا مهم است که به تبیین مفهوم زمین پرداخته شود و تخصیص عادلانه و عاقلانه زمین به این فعالیت ها، از مباحث مهم در امور برنامه ریزی است که اصطلاحاً آمایش نامیده می شود. به عبارت دیگر آمایش، تنظیم رابطه ی میان انسان و فضا است و اصولاً فعالیت های انسانی در فضا را شامل می شود و هدف از تنظیم این رابطه، بهره برداری منطقی از کلیه امکانات به منظور بهبود وضعیت مادی و معنوی جامعه در طول زمان است . نظر به این که رابطه ی آمایش و برنامه ریزی ناحیه ای در واقع فرآیندی است که از برهم کنش کارکردهای طبیعی و انسان ساخت در فضای جغرافیایی شکل می گیرد که در این پژوهش دهستان کیونانات از توابع شهرستان سنقر مورد مطالعه است.

مدیریت آمایش سرزمین، توسعه اقتصادی، مناطق روستایی، دهستان کیونانات، شهرستان سنقر