مکانیابی تفرجگاهای توریستی با رویکرد توسعه پایدارنمونه مورد مطالعه : روستای لاویج در شهرستان نور

توسعه گردشگری مزایا اقتصادی و اشتغال زایی، تاثیرات اجتماعی و فرهنگی بسیاری دارد. کشور ایران با وجود جاذبههای طبیعی و فرهنگی، منابع طبیعی منحصربفرد شرایط خوبی را برای گردشگران فراهم میآورد، لذا نیازمند تدابیری جهت شرایط پذیرش گردشگران و امنیت توریست هستیم. امروزه مناظر و چشم اندازهای طبیعی در معرض خطرات ناشی از فعالیتهای انسانی است در برابر چنین خطرات موجود و رو بهتزاید آگاهسازی جدید از نیاز به حفاظت از ذخایر طبیعی و حرکتی نوین برای مشارکت فعالانه مردم به ویژه مردمان محلی هر کشوری در نگهداری و در اختیار عموم قرار دادن آن به شکل کالاهای توریستی در مقیاسجهانی کاملا احساس میشود. گردشگری پایدار این امکان را ایجاد میکند که افراد، یک محیط حفاظت شده را دیده و با آن ارتباط برقرار کنند بدون آنکه منابع را از بین برده یا متضرر کنند.استان مازندران با وجود طبیعت بکر، آب و هوای مطبوع و چشمهها وآب گرمهای طبیعی در گردشگری سلامت نقش بسزایی را ایفا میکند. در این تحقیق با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر چشمه آب گرم لاویج میخواهیم به افزایش جذب توریست و گردشگری پایدار بپردازیم. در این تحقیق با استفاده از روش پژوهش کتابخانه و مشاهدات مستقیم و غیر مستقیم، چگونگی مکانیابی تفریگاههای توریستی و نقش آنها در توسعهایران آینده و ارزیابی معیارهای مختلف، با هدف ارائه پیشنهادات قابل اجرا به منظور دستیابی به توسعه پایدار به بحث گذاشته میشود

Keywords:

مکانیابی بهینه , جذب تورست , توسعه پایدار , انرژیهای تجدیدپذیر , روستا لاویج