علی شیرافروس - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران و عضو ه
غلامحسین عبدالله زاده - دانشجوی دکتری دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران

امروزه نیازهای رو به رشد منابع آب در کلیه جنبه های مصرف و آثار و تبعات توسعه ناپایدار و دخالت بشر در مولفه های مختلف چرخه آب از جمله حوضه های رودخانه ای موجبات بروز نگرانی و دغدغه خاطر را در جامعه بین المللی فراهم آورده است . این امر باعث شده تا این حوضه ها به تدریج در طول سال ها پایداری خود را از دست داده و به مجموعه های اکوسیستمی بسیار ناپایدار و شکننده تبدیل شوند . بر این اساس معیشت پایدار جوامع بهره بردار چنین حوضه هایی دستخوش خطرات و چالش های غیر قابل مهار شده است . با توجه به موارد مذکور یک مدیریت همه جانبه و نظام مند که تمامی مولفه های دخیل در پایداری حوضه های رودخانه ای را مد نظر قرار دهد لازم و ضروری می باشد . مقاله حاضر در پی آن است تا بررسی مطالعات و تحقیقات انجام گرفته در سطوح ملی و بین المللی به تحلیل علل و چگونگی ناپایداری اکوسیستم های حاشیه رودخانه ای پرداخته و راهبردهایی ارائه نماید که کاربرد آنها بتواند توسعه و مدیریت حوضه ها را به سوی پایداری سوق دهد . در این راستا تلاش در جهت تحقق مدیریت یکپارچه حوضه های رودخانه ای از طریق تببین و رسمیت دادن به سازوکارهای موثر و هماهنگی بین کلیه بخش های عمومی و خصوصی که فعالیت آنها بر مدیریت حوضه های اکوسیستم رودخانه ای تأثیر می گذارد و یا از آن تأثیر می پذیرید از راهبردهای اساسی است است که به موازات راهبردهای دیگر ارائه شده است .

توسعه پایدار، مدیریت آب، ، مدیریت پایدار . تخریب محیط زیست