نوید تنکابنی - کارشناس ارشد مکانیک تبدیل انرژی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
رزیتا حدادان - مهندس معماری موسسه غیرانتفاعی واحد ابهر

در ساختمان های جدید استفاده از روشی جهت استفاده هرچه بهتر از فضای درونی ساختمان به عنوان اصلی ترین هدف کلیه معماران ،طراحان، سازندگان و حتی ساکنین می باشد. از جمله فضاهایی که می توان در ساختمان ها بازیابی کرده و به فضای درونی و مفید ساختمان اضافه کرد، فضای مورد نظر برای تاسیسات گرمایشی نظیر رادیاتور ها و فن کویل ها می باشد. در این مقاله ضرورت استفاده از سیستم گرمایش از کف از دو جنبه مکانیکی و معماری به طور کامل بررسی شده ومزایا و معایب این روش با دیگر روش های موجود مقایسه شده است. در دیدگاه مکانیک از نقطه نظر دمای کاری، میزانافزایش هزینه ها و میزان افزایش فضا بررسی شده و در دیدگاه معماری از نظر بهبود در چیدمان وسایل، گسترش نقطه دید و درصد افزایش فضا بررسی انجام گرفته است. در پایان به این نتیجه دست یافته ایم که استفاده از روش گرمایش از کف باعث افزایش فضا تا 2 درصد، کاهش میانگین دمای کارکرد سیکل تا 22 درجه و افزایش عمر سیستم شوفاژ تا 22 درصد می باشد.

تاسیسات گرمایشی، سیستم گرمایش از کف، گسترش نقطه دید، میانگین دمای کارکرد