مهرنوش لهراسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک ، ایران
سونیا ضیغمی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک ، ایران

یکی از مشکل ترین وظایفی که معماران با آن مواجه اند پیش بینی صحیح درک فضا توسط استفاده کنندگان و نحوه رفتار آنها در برخورد با فضا می باشد . فضاهای معماری در حقیقت ترکیبی از عوامل مختلف است که بدون توجه به آنها فضا مفهومی نخواهد داشت. از اینروهویت بشری مستلزم هویت مکان است و مکان بدون در اختیار نهادن امکانات غنی در تعیین هویت انسان ها نمی تواند کارکردی هویتپرداز ایفا نماید . در واقع هویت را می توان تجلی فرهنگ در محیط دانست . زیرا مکان ها از انسان معنا می گیرند و انسان نیز مجموعه ای از باورها و اندیشه هاست که فرهنگ او را شکل می دهد و نمود تجلی از فرهنگ انسان را در مکان و محیط می توان مشاهده نمود که همانهویت اوست . در این مقاله علاوه بر بررسی جایگاه انسان به عنوان بهره بردار از معماری به بررسی مکان و فضا و اداراک آنها می پردازیم ودیدگاه نظریه پردازان را بررسی می کنیم . در اینجا این سوال مطرح می شود که آیا می توان هویت معماری را در فرهنگ ها و سنت های جامعه که در هر دوره تاریخی شکل گرفته است جستجو کرد ؟ هنر مکان را می توان همان هویت مکانی و معماری بومی دانست که حضور و وحدت اندیشه و احساس را در آن می توان یافت .

هویت ، مکان ، ادراک ، فضا