حمید یزدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی ایران
مصطفی کدخدایی دولت آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی ایران

گردشگری به عنوان صنعتی نو پا درجهان به عنوان یک اصل درپیشرفت اقتصادی اجتماعی و فرهنگی است که درردیف یکی ازسه منابع درامدی اول به شمار می اید وازاین میان گردشگری روستایی به عنوان یک پدیده اجتماعی اثرات زیادی برجامعه روستایی می گذارد که درصورت برنامه ریزی و توسعه صحیح این صنعت اثرات مثبتی درتوسعه گردشگری روستایی برجای می نهد روستای درکش به دلیل برخورداری ازطبیعت بکروزیبا و همچنین وجود مراکز تاریخی و باستانی می تواند به یکی ازقطبهای گردشگری درشهرستان مانه و سملقان تبدیل گردیده است هدف پژوهش حاضر برنامه ریزی راهبردی درراستای توسعه گردشگری روستای درکش بااستفاده ازمدل SWOT است نوع این پژوهش کاربردی راهبردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است درانجام پژوهش حاضر علاوه برمطالعات کتابخانه ای ازروش پیمایشی نیز استفاده شده است برای جمع اوری و ارزیابی اطلاعات پیمایشی پژوهش حاضرتکنیک دلفی و مصاحبه با کارشناسان و مسئولین امر به کارگرفته شده است یافته های تحقیق نشان میدهد که راهبردهای ایجادنمایشگاه ها و فروشگاه های فصلی ازصنایع دستی ایجادانگیزه های لازم درساکنان منطقه برای سرمایه گذاری دربخش گردشگری منطقه مکان یابی بهداشتی و اصولی محل دفن زباله ارایه اموزشهای لازم برای بومیان منطقه درنحوه تعامل با گردشگران معرفی و شناساندن منطقه به گردشگران داخلی و خارجی به عنوان راهبردهای دارای اولویت درجهت توسعه گردشگری روستای درکش می باشند

برنامه ریزی راهبردی ، گردشگری روستایی ، توسعه روستایی ، روستای درکش ، مدل SWOT