سمیرا محمدزمانی - دانشکده برق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی
حمید محمودیان - دانشکده برق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی
خوشنام شجاعی - دانشکده برق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی

بی هوشی از مسایل مهم و حیاتی در حین عمل جراحی است. متخصصان بی هوشی همواره می کوشند تا عمق بیهوشی بیمار را در سطح مناسبی قرار دهند تا به علت دوز کم دارو، بیمار در حین عمل، هوشیاری را تجربه نکند و به علت دوز زیاد دارو، دچار عوارض ناشی از آن مانند تهوع، سر گیجه و دوره بازیابی طولانی نشود. بدین منظور، با استفاده از داروهای مختلف و پارامترهای متقاوت می کوشند تا عمق بی هوشی بیمار را تخمین بزنند. امروزه با استفاده از پارامترهای قلبی و میزان شلی عضلانی به صورت هم زمان، عمق بی هوشی بیمار را با دقت بیشتری اندازه گیری کنند. در این مقاله با استفاده از پارامتر فشار خون و سیگنال الکترومیوگرام، و با استفاده از کنترل کننده فازی خود سازمانده میزان عمق بی هوشی را تخمین زده شده است

ایزوفلوران، آتراکوریوم، بی هوشی، خود سازمانده، کنترل کننده فازی