الهام رستمی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشدروانشناسی عمومی دانشگاه گیلان
سیدولی اله موسوی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه گیلان
عباسعلی حسین خانزاده - دانشیارگروه روانشناسی دانشگاه گیلان

مواجهه با سرطان موجب ایجادبحران درابعادجسمی روانی و معنوی می شود لذا اگاهی ازابعادی چون امید به زندگی و اضطراب مرگ درسازگاری بیماران مبتلا به سرطان دارای اهمیت زیادی می باشد وبه متخصصان بالینی دراین حوزه توصیه میشود که درمراقبت ازاین بیماران این عوامل را مدنظر قراردهند این پژوهش باهدف بررسی نقش امید به زندگی درتبیین اضطراب مرگ دربیماران مبتلا به سرطان پیشرفته و درمان پذیر و افراد مبتلا انجام شدها ست این مطالعه به روش توصیفی و ازنوع پژوهشهای همبستگی بوده و جامعه اماری این پژوهش متشکل ازبیماران مبتلا به سرطان پیشرفته و درمان پذیر و افراد غیرمبتلا بود نمونه اماری مورد استفاده دراین پژوهش تعداد 100نفر ازبیماران سرطانی پیشرفته 100نفر بیماران سرطانی درمان پذیرمراجعه کننده به بیمارستانها و مراکز درمانی خصوصی درمان سرطان شهرشیراز درسه ماهه اول سال 1393 و 100نفر ازافراد غیرمبتلا بوده که بااستفاده ازروش نمونه گیری دردسترس انتخاب گردیدند ابزارهای این پژوهش عبارت بودند ازپرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر که پس ازتکمییل پرسشنامه های مربوطه و جمع اوری داده ها کدگذاری و وارد نرم افزار spss گردید و با کمک اماره های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون موردتجزیه و تحلیل قرارگرفت براساس نتایج این پژوهش میان امید به زندگی و اضطراب مرگ هرسه گروه رابطه معنادار منفی وجود دارد و داده های مربوط به پیش بینی اضطراب مرگ با استفاده ازامید به زندگی نشان میدهد که این متغیر پیش بین معناداری برای اضطراب مرگ درهرسه گروه مورد مطالعه می باشد

سرطان پیشرفته ، سرطان درمان پذیر ، امیدبه زندگی ، اضطراب مرگ ، شیراز