مهسا کریمی - کارشناس ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، اردبیل
شهناز پورناصری - دکترای معماری،استادیار، گروه معماری،دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
وحید وزیری - دکترای معماری، استادیار، گروه معماری، دانشگاه محقق اردبیلی

متاسفانه خانه سالمندان اردبیل فاقد فضاهای جمعی لازم برای تحقق و تقویت سلامت حیات سالمندان است. ازاین رو هدف ا ین تحقیق شناسایی عوامل تاثیر گذار در سر زندگی و ارتقای سلامت سالمندان ساکن خانه سالمندان اردبیل است. جهت شناخت کاملتر مفهوم زندگی ا جتماعی در خانه سالمندان، در روشی توصیفی- تحلیلی، متون تخصصی مختلف ب ررسی و معیارهای تاثیر گذار شناسایی شده اند. جامعه آماری این پژوهش، 08 نفر سالمند در دامنه سنی بالای 86-65 سال، مقیم خانه سالمندان اردبیل و درمانگاه ها با فقدان مشکلات ذهنی در سال 94- 3191 هستند. هدف اصلی این مطالعه بر مبنای این فرض است که بتوان با طراحی فضاهای جمعی به ایجاد محیطی برای ثبت خاطره جمعی، خلق احساس تعلق همچنین ارتقای کیفیت زندگی و سلامت سالمندان مقیم خانه سالمندان کمک کرد. برای آزمون فرضیه، خانه سالمندان امید سبز، آتا و ماندگاران اردبیل به عنوان نمونه موردی انتخاب گردید و تاثیر فضاهای جمعی بر روابط و تعاملات سالمندان این مرکز مورد ب ررسی قرار گرفت.نتیجه گیری یافته های ا ین مطالعه، ن شان دهنده این است که کیفیت برقراری تعاملات ا جتماعی سالمندان در فضای جمعی خانه سالمندان بسیار ضعیف بوده و باعث ایجاد کاهش کیفیت زندگی و سطح سلامت روان سالمندان گردیده است. لذا با در نظر گرفتن فضای معماری متنوع می توان تعامل ا جتماعی و سلامت گروه های متنوع سالمندان مقیم خانه سالمندان را حفظ کرد و توسعه داد. در نهایت ب ه منظور مقابله ب ا کاهش ا حساس انزوا و تنهایی، راهکارهایی ب رای بالا ب ردن سطح تعاملات ا جتماعی سالمندان در خانه های سالمندان مطرح گردید.

تعاملات اجتماعی، فضاهای جمعی، خاطره جمعی، سلامت سالمندان، حس مکان