مقایسه توانایی مدل پیش بینی سود مبتنی بر نوسان پذیری اجزای تشکیل دهنده سود نسبت به مدل پیش بینی مبتنی بر نوسان پذیری رقم کلی سود در چارک های مختلف نوسان پذیری

هدف پژوهش حاضر، مقایسه توانایی مدل پیش بینی سود مبتنی بر سطوح مختلف نوسان پذیری اجزایتشکیل دهنده سود یعنی؛ اقلام تعهدی، جریان نقد عملیاتی و استهلاک، نسبت به مدل پیش بینی سود مبتنی برنوسان پذیری رقم کلی سود، به منظور ارائه ی مدل بهینه جهت پیش بینی سود سال آتی، می باشد. که با بهره گیریاز چارچوب تحلیلی Clubb and Wu به بررسی دقت و توانایی پیش بینی سود براساس سطوح مختلف نوسان پذیری اجزای تشکیل دهنده سود (مدل 2) نسبت به رقم کلی سود(مدل 1)، پرداخته شده است. جامعهآماری شامل 112 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال 1387 تاانتهای سال 1392 است. روش آزمون فرضیات در مطالعه ی حاضر روش داده های پانل و آزمون Z وونگ می باشد که با بهره گیری از نرم افزار ایویووز انجام شده است. نشان می دهد که با توجه به مثبت و معنادار بودن آماره Z،دو مدل با هم تفاوت معنادار داشته و اجزای سود(متغیرهای مدل 2) در سطوح مختلف نوسان تبیین بهتری ازپیش بینی سود آتی نسبت به مبلغ کلی سود (مدل 1) دارند. همچنین نتایج بررسی مدل ها در 4 سطح نوسانوجود رابطه منفی بین نوسان پذیری سود و قابلیت پیش بینی سود را نیز تایید می کند.

Keywords:

مدل های پیش بینی سود , نوسان پذیری سود , اجزای سود