بهرام یدالهی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری
ارسلان ایرجی راد - استادیار

این تحقیق تحت عنوان بررسی ارتباط ساختار سرمایه با استفاده از یک منبع تامین مالی با میزان ریسک پذیری سهام و بازدهمورد انتظار سرمایه مورد پژوهش قرار گرفته است. شرکت ها برای رشد و پیشرفت نیاز به سرمایه دارند .بخشی از سرمایه درداخل شرکت از طریق سود انباشته که در نتیجه سودآوری شرکت به وجود آمده و بین سهامداران تقسیم نشده است، تأمین می شودو مابقی آن می تواند از طریق بازارهای مالی سرمایه یا استقراض ایجاد گردد .شرکتی که هیچ گونه بدهی نداشته باشد، ساختارسرمایه آن را حقوق صاحبان سهام تشکیل می دهند و از آنجایی که ساختار سرمایه بیشتر شرکت ها همراه با بدهی و سرمایه است،مدیران مالی به دریافت وام، اثرات آن و حداکثر کردن ثروت سهامداران، بسیار حساس و دقیق هستند و با توجه به اینکه سرمایهگذاران بر اساس معیارهای مختلف، ضمن مقایسه انواع سهام، در سهام خاصی سرمایه گذاری می کنند، قیمت سهام شرکت ها یکیاز بارزترین معیارهای سرمایه گذاری است که مبین اعتبار شرکت برای سرمایه گذاری می باشد که در واقع اعتبار شرکت برایسرمایه گذاران است. روشهای آماری بکار گرفته شده جهت آزمون فرضیه، با استفاده از نرم افزار spss با روش رگرسیون پانلدینا می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با استفاده از ساختار سرمایه (بدهی های بلندمدت/جمع حقوق صاحبان سهام)نمی توان ریسک سهام را پیش بینی کرد و ساختار سرمایه نمی تواند به عنوان یک عامل تشخیص ریسک سهام شرکتها برایتصمیم گیران باشد. برای آزمون فرضیات از سه مدل استفاده شده است. نتایج بدست آمده از مدل اول معنادار می باشد و برایمدل اول نتایج نشان دهنده این است که بین تغییرات نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام با تغییرات نرخ بازده سهام ارتباط معنیداری وجود دارد و این ارتباط مثبت می باشد. از آنجایی که نرخ بازده سهام با ساختار سرمایه ارتباط معنی داری دارد لذا پیشنهادمی شود در هنگام نیاز به منابع مالی، در صورتی که منابع داخلی شرکت جوابگوی نیاز مالی نباشد، جهت افزایش ثروتسهامداران تامین مالی بیشتر از طریق بدهی ها انجام گیرد.در مدل دوم بین ساختار سرمایه با ریسک سهام ارتباط معنادار وجودندارد در نتیجه مدل سوم بدلیل عدم ارتباط ساختار سرمایه با ریسک ،کاربردی در این پژوهش نخواهد داشت.

بدهی بلند مدت ، ریسک ، ساختار سرمایه ، بازده مورد انتظار