بررسی کاربرد ضرایب تعدیل کننده تصادفات (AMFs) در مدیریت تصادفات انحراف از مسیر

تصادفات انحراف از مسیر زمانی اتفاق می افتد که وسیله نقلیه ازجاده اصلی منحرف می گردد و راننده قادر نمی باشد به صورت ایمن وسیله نقلیه را به مسیر اصلی جاده بر گرداند. سه هدف اصلی درزمینه طراحی حاشیه جاده وبزرگراه ها وجود دارد که باعث کاهش تعداد تصادفات انحراف از مسیر میگردد. اولین هدف در طراحی بزرگراه ایجاد وضعیتی مناسب جهت نگه داشتن وسیله نقلیه در مسیر اصلی می باشد دومین هدف مهندسی کمک به رانندگان به منظور برگشت به جاده و کنترل مجدد وسیله نقلیه می باشد. بعلاوه بازگرداندن وسیله می بایست بگونه ای کنترل شده صورت پذیرد که رانندگان دچار سردرگمی نشده و به خط مخالف مسیر رفت و آمد و یا به میانه بزرگراه ها منحرف نگردند. هدف سوم، کاهش شدت تصادفات انحراف از مسیر در صورت برآورده نشدن دو هدف قبلی می باشد. تنوع اعمال تدابیر می بایست به گونه ای در نظر گرفته شودکه این سه هدف را مورد توجه قرار دهد. به منظور تصمیم گیری در زمینه اینکه کدام تدابیر می بایست اعمال شود با استفاده از ضرایب تعدیل کننده تصادفات می توان ایمنی مورد انتظار را براورد نمود. در این مقاله ضمن معرفی ضرایب تعدیل کننده تصادفات (AMFs) کاربرد انها در زمینه اهداف مدیریت تصافات انحراف از مسیر تشریح گردیده است و شش رفتار مهندسی که اعمال انها می تواند باعث کاهش شدت و توالی تصادفات حاشیه راه گردد مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

ضرایب تعدیل کننده تصادفات (AMFs) , ایمنی , حاشیه راه , انحراف از مسیر