فضل الله مقبلی قرائی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی نرم افزار، دانشگاه علوم و تحقیقات کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
محمد احمدی نیا - عضو هیات علمی، گروه کامپیوتر ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

یک شبکه حسگر بی سیم متشکل از تعداد زیادی گره های حسگری است که در یک محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع آوری اطلاعات از محیط می پردازند. کاربردهای بسیاری برای شبکه های حسگر مطرح شده است و روز به روز هم بر تعداد آنها اضافه می شود. برای تشخیص سرمازدگی، تعدادی از حسگرهایی که برای کشاورزی مناسب هستند را در نظر می گیریم و از بین این حس گرها با استفاده از روش انتخاب ویژگی ها، تعدادی از حسگرهای مرتبط با سرمازدگی را انتخاب کرده و از داده های دریافت شده توسط این حسگرها جهت تشخیص سرمازدگی استفاده می کنیم. و برای اینکه طول عمر شبکه را افزایش دهیم نیاز به راهکاری جهت کمتر هدر رفتن انرژی حسگرهاداریم و به همین دلیل قصد داریم داده های حسگرها را تجمیع کنیم یعنی در هر لحظه اطلاعات تمام حسگرها ارسال نشود و با توجه بهشرایط مختلف رخداد سرمازدگی، فقط اطلاعات مورد نیاز برای آن شرایط پیش آمده ارسال شود و از ارسال اطلاعات حسگرهای دیگر که تاثیری در سرمازدگی ندارند جلوگیری شود. در واقع در این مقاله به دلیل اینکه طول عمر شبکه محدود است و برای اینکه انرژی کمتری مصرف شود، از روش های تجمیع استفاده می کنیم و جهت تشخیص سرمازدگی لازم است که بر روی اطلاعات خام دریافتی از شبکه های حسگر بی سیم تجزیه و تحلیل صورت گیرد که این روش تجمیع داده ها در مدل پیشنهادی با استفاده از روش برنامه نویسی ژنتیک انجام شده است

تجمیع داده ها، تشخیص سرمازدگی، شبکه حسگر بی سیم، طول عمر شبکه، برنامه نویسی ژنتیک