محمد اسفندیاری - مدرس مدعو، گروه کامپیوتر دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، بوشهر، ایران

توسعه مبتنی بر جنبه در حال حاضر مورد توجه محققان زیادی به خصوص محققان مهندسی نرم افزار است. این مدل توسعه با استفاده از خاصیت پیمانه بندی قوی نسبت به کاهش پیچیدگی در سیستم های نرم افزاری عمل می کند. در این متد، دغدغه های سیستم به دو دسته دغدغه اصلی و مداخله ای تقسیم می شوند. مشکلی که در این مقاله به آن می پردازیم مشکل شکنندگی نقاط قطع است. این مشکل به دلیل عدم اتصال صحیح این دو دغدغه به یکدیگر می باشد. این عدم اتصال صحیح بدلیل تعریف ناصحیحنقاط قطع می باشد. در صورت عدم اتصال صحیح این دو دغدغه به یکدیگر ممکن است نتیجه حاصل با نتیجه اصلی نرم افزار یکساننباشد. همچنین درصورتیکه نقاط قطع صحیح تعریف نشوند نگهداشت سیستم بسیار مشکل و هزینه بر، خواهد بود. لذا در این مقاله با استفاده از annotation متدی را ارائه می دهیم که این مشکل را در فاز برنامه نویسی حل می کند. همچنین درصد خطای برنامه نویس را به حداقل می رساند، قابلیت استفاده مجدد را افزایش می دهد، وابستگی به کد پایه را از بین می برد

جنبه گرائی، برنامه نویسی جنبه گرا، توسعه نرم افزاری جنبه گرا، نقطه قطع ، دغدغه، annotation