بررسی تحلیلی- تطبیقی مفهوم هستی و زمان از منظر افلاطون، کانت، هوسرل و هایدگر
Publish place: National Conference on the Third Millennium and Humanities
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 952
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCTMH01_298
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1394
Abstract:
در این تحقیق آراء افلاطون، کانت، هوسرل و هایدگر درباب هستی و زمان با رویکرد تحلیلی- تطبیقی، بررسی و مقایسه میگردد و تاثیر این دیدگاه ها در افکار هایدگر بحث و در دیاگرامی نمایش داده می شود. یافته های تحقیق نشان داد که آراء این فلاسفه در مورد هستی و زمان تحت تاثیر شرایط و زمینه ای که در آن شکل گرفته اند، متمایز از دیگری است؛ از این رو افلاطون نظریه مثل را مطرح کرده، و کانت هستی را جزء احکام پیشینی ترکیبی دانسته است؛ هوسرل هستی راعینیت ذهنیت پنداشته و هایدگر به هستی از رهگذر وجود انسان پرداخته است. از طرفی آراء این فلاسفه در مورد زمان هم دخیل در تصویری بوده است که از هستی مطرح کرده اند. در بررسی این آراء ملاحظه میگردد که به تدریج از ایده ها و مفاهیم مطلق و مستقل از ذهن شناسا و زمان افلاطونی فاصله گرفته میشود؛ و حرکتی به سوی ذهن گرایی و زمانمندی آدمی صورت میگیرد.
Authors
رزیتا ابوترابی
دکتری فلسفه و تربیت دانشگاه فردوسی مشهد
طاهره جاویدی کلاته جعفر آبادی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :