آینه و اشارات آن در مثنوی معنوی مولانا
عنوان مقاله: آینه و اشارات آن در مثنوی معنوی مولانا
شناسه ملی مقاله: NCTMH01_380
منتشر شده در کنفرانس ملی هزاره سوم و علوم انسانی در سال 1394
شناسه ملی مقاله: NCTMH01_380
منتشر شده در کنفرانس ملی هزاره سوم و علوم انسانی در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
طاهره حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، یاسوج
محمدهادی خالق زاده - عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد، یاسوج
خلاصه مقاله:
طاهره حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، یاسوج
محمدهادی خالق زاده - عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد، یاسوج
نماد و نمادپردازی از کلیدی ترین عناصر شعری است. از نمادهای بسیار مهم در اشعار و نوشته های مولانا واژه «آینه» است. در حقیقت «آینه» تجلی گاه اسرار الهی، نماد دل، صافی، صداقت و رازهای آشکار و پنهان و مؤمن است که همه در پردهای از مسایل شگفت انگیز عرفانی رخ می نماید. به طور کلی نماد آینه در 267 شعر (مثنوی و غزلیات شمس) مورد استفاده قرار گرفته است. از این تعداد 147 شعر مربوط به مثنوی و 120 شعر، مربوط به غزلیات شمس است که خود بیان کننده ویژه و خاص بودن این نماد کهن (آینه) در شعر عرفانی مولوی است.
کلمات کلیدی: آینه، غزلیات شمس، مولوی، نماد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/399103/