تحلیل و بررسی مباحث برنامه ریزی خطی

پژوهش عملیاتی (تحقیق در عملیات) یا علم مدیریت، با علم تصمیم و کاربرد آن در ارتباط است. علم مدیریت را می توان به عنوان شاخه ای از حوزه مدیریت قلمداد کرد که رویه عقلایی، منطقی، سیستماتیک و علمی را در تحلیل فرآیند مدیریت و مسائل مدیریتی بکار می گیرد. پژوهش عملیاتی را می توان مجموعه ای از مدل ها و تکنیک های کمی که از طریق روش های علمی، مدیران را در امر تصمیم گیری یاری می دهد تعریف کرد. پژوهش عملیاتی (OR)، شاخه ای از ریاضیات کاربردی و علم اداری است که با رشته های مختلف علمی ارتباط دارد و از روش هایی مانند مدل سازی ریاضی، آمار و الگوریتم هایی برای یافتن راه حلی بهینه یا نزدیک به بهینه برای مسائل پیچیده استفاده می کند. از نقطه نظر عملی، OR را می توان هنر بهینه سازی، یعنی هنر یافتن کمینه یا بیشینه توابع هدف تعریف نمود. از نقطه نظر سازمانی، OR به مدیریت کمک می کند تا با استفاده از فرآیند علمی به اهدافش برسد. واژگان OR و علم مدیریت، اغلب به یک معنا بکار می روند. اگر دنبال تمایز این دو باشیم، علم مدیریت رابطه نزدیک تری با مدیریت بازرگانی دارد در حالی که OR ارتباط نزدیک تری با مهندسی صنایع دارد. مهندسی صنایع، بیشتر از یک نقطه نظر مهندسی بهره می گیرد و مهندسان صنایع اغلب، تکنیک های OR را به عنوان بخش عمده ای از مجموعه ابزارهای خود در نظر می گیرند. OR را میتوان چارچوبی نظام یافته دانست که روی کاربرد فن آوری اطلاعات برای تصمیم گیری آگاهانه متمرکز است. به دیگر سخن OR علم اختصاص بهینه منابع است. هدف OR فراهم آوردن مبانی منطقی برای تصمیم گیری است از راه جستجو برای فهم و پی ریزی شرایط پیچیده و استفاده از این فهم برای پیش بینی رفتار سیستم و بهبود عملکرد سیستم. بیشتر کار واقعی با استفاده از تکنیک های عددی و تحلیلی، برای ساخت و حل مدل های ریاضی سیستم های سازمانی مرکب از انسان، ماشین ها و راهکارها، انجام می پذیرد.

Keywords:

پژوهش عملیاتی , برنامه ریزی خطی , الگوریتم سیمپلکس