حجت الله صادقی محسن اباد - گروه معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایرانشهر،ایران

بدیهی و روشن است که برخی از آیات قرآن بدون مراجعه به روایات رسیده ازنبی مکرم اسلام (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام به عنوان جانشینان بر حق پیامبر مجمل و مبهم است (آیات مربوط به چگونگی اقامه نماز،پرداخت زکات و...) و تنها راه برداشتن پرده ابهام از معنای آن و نه لفظ (در قرآن لفظ مبهم وجود ندارد) آن مراجعه به روایات رسیده از این ذوات مقدس است .در این مقاله موضوعاتی چون نیاز به سنت به جهت فراگیری و اختصار برخی از آیات،تاثیر قرآن در اعتبار بخشیدن به روایات و بالعکس،چگونگی معیار بودن قرآن در پذیرش سنت،رابطه سنت با قرآن و نقش تبیینی سنت نسبت به قرآن و در پایان به موضوع محوری بودن قرآن و طرح این موضوع و نقد آن پرداخته شده است.

قرآن،سنت،رابطه،منظر