مقایسه دانش آموزان دبیرستانی پسر با سبک های یادگیری مختلف از لحاظ سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در شهرستان شادگان

محیط خانواده ، مدرسه و وسایل ارتباط جمعی در فراهم ساختن امکان یادگیری سازگاری با محیط نقش و مسئولیت مهمیبر عهده دارند. هدف: هدف کلی این پژوهش مقایسه دانش آموزان پسر اول دبیرستان با سبک های یادگیری متفاوت از لحاظسازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در شهرستان شادگان است. روش پژوهش به کار رفته در این پژوهش، علی- مقایسه ایاست. نمونه پژوهش شامل 320 نفر از دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستانهای شهرستان شادگان است که در سال تحصیلی90-1389 مشغول به تحصیل بوده اند و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده اند. برای سنجش متغیر-های این پژوهش از پرسشنامه سبک های یادگیری کلب (LSI) و پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (CTP) استفاده شد. در این پژوهش معدل نوبت اول دانش آموزان، ملاک عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش هایتحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) و تحلیل واریانس تک متغیری (آنوا) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دانشآموزان دبیرستانی پسر با سبک های یادگیری مختلف از لحاظ سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در سطح 0/001 تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داده است که دانش آموزان با سبک یادگیری همگرا در مقایسه با دانشآموزان با سبک یادگیری واگرا از سازگاری اجتماعی بیشتری بر خوردارند و عملکرد تحصیلی بالاتری دارند. سبک یادگیریدانش آموزان میتواند به عنوان یکی از متغیرهای مهم شناختی در سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی آنها نقش مهمی ایفا کند.

Keywords:

سازگاری اجتماعی , عملکرد تحصیلی , سبک های یادگیری , دانش آموزان دبیرستانی