رابطه هوش هیجانی و خود کارآمدی با نگرش مذهبی دانشجویان پیام نور شهرستان شادگان

هوش به عنوان یکی از ویژگی های اساسی که تفاوت فردی را در بین انسان ها موجب می شود از ابتدای تاریخ مکتوب انسان ها مورد توجه بوده است هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خودکارامدی با نگرش مذهبی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان شادگان است. روش پژوهش به کار رفته در این پژوهش، همبستگی (توصیفی) است.ابزار به کار رفته در این پژوهش، پرسشنامه هوش هیجانی و خودکارآمدی و نگرش مذهبی است. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده که از جامعه در دسترس بوده اند، 150 دانشجو که 75 دانشجوی پسر و 75 دانشجوی دختر دانشگاه پیام نور شهرستان شادگان انتخاب شده اند که به سه پرسشنامه ذکرشده پاسخ داده اند و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آزمون ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و خود کارآمدی با نگرش مذهبی دانشجویان در سطح 0/001 رابطه معنی داری وجود دارد. شیوه هایی که والدین در تربیت فرزندان خود به کار می گیرند، نقش اساسی در تأمین سلامت روانی فرزندان آن ها دارد. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که بین سطح هوش هیجانی و اعتقاد مذهبی با خود کارآمدی، رابطه مثبت، مستقیم و معنی داری وجود دارد، به طوری که رشد وتقویت اعتقادات مذهبی، باعث افزایش توان کنترل احساسات و هیجانات درونی خود و دیگران و به عبارتی، بهبود سطح هوش هیجانی جامعه و همچنین خود کارآمدی می گردد.

Keywords:

هوش هیجانی , خود کارآمدی , نگرش مذهبی , دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان شادگان