علی انتهائی آرانی - کارشناس ارشد برنامه درسی دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان وآموزگار اداره ی آموزش و پرورش آران و بیدگل، ایران
علی فاطمیان - کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی، دانشگاه تهران وآموزگار اداره ی آموزش و پرورش، ایران

یکی از نوآوری های نظام آموزشی دوره ابتدایی در دهه حاضر طرح ارزشیابی توصیفی است. حال اگر گام های اجرای ارزشیابیتوصیفی رابه حلقه های زنجیر تشبیه کنیم،ارزشیابی و آموزش دو فرآیند در هم تنیده اند،که بخش اساسی از فرآیند- یاد دهییادگیری را در بر دارند.که در این میان ارزشیابی بایدبه شیوه های متنوع و با توجه به هدف های درسی و هماهنگ با روشهای یاد دهی- یادگیری انجام پذیردتا ثمر بخش گردد.در نظام سنتی توجه افراطی به نمره وآزمون های پایانی یا به عبارتیتوجه به روش ها و ابزارهای غیر فعال که موجب یادگیری بدون تفکر و توجه به معانی می شد اما در دهه اخیر با تغییر نظامارزشیابی سنتی به نظام ارزشیابی کیفی- توصیفی ابزارهای سنجش یادگیری دانش آموزان نیز متنوع گردیدتا با استفاده از اینابزار ها دانش آموز فرصت یابد،دانش ، مهارت، نگرش ،خلاقیت ،اندیشه و ...خود را به اشکال مختلفی نشان دهد. معلم نیز باجمع آوری نمونه هایی ازفعالیت های دانش آموزان با استفاده از ابزارهای متنوع در باره پیشرفت تحصیلی دانش آموز قضاوتیجامع تر داشته باشد.باتوجه به اهمیت ابزارهای ارزشیابی کیفی- توصیفی در سنجش و ارزشیابی دانش آموزان در جریانیادگیری و تأثیر آن در پویا و با نشاط ساختن الگوی ارزشیابی توصیفی، شناختن آن به مجریان این الگو و آگاه کردن آن ها باچرایی و چیستی این ابزارها الزامی است. لذا هدف پژوهش حاضر، تبیین جایگاه ابزارهای ارزشیابی کیفی (توصیفی) بر بهبودکیفیت یاد دهی-یادگیری دانش آموزان مدارس ابتدایی را مورد بررسی قرار می دهد.

ارزشیابی کیفی- توصیفی، ابزارهای ارزشیابی – کیفی توصیفی،کیفیت یاددهی- یادگیری، دوره ی ابتدایی