امیررضا کریمی آذری - استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
تاملا کاوسی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد رشت، واحد تحصیلات تکمیلی، رشت، ایران

یکی از معضلات شهرسازی در دنیای مدرن با افزایش جمعیت و موج شهرنشینی نادیده گرفتن کودکان در تحولات مدرنشهری است. در زمینه ارتباط شهر و کودک نظرات فراوانی وجود دارد که معتبرترین آنها «شهر دوستدار کودک» است.این نوشتار، مبانی و ویژگی های مورد نیاز برای ایجاد یک شهر دوستدار کودک با تاکید بر تاثیر فضاهای باز شهری را برمی شمرد. از نظر مهندسی علوم انسانی، ارتقای کیفیت فضاهای باز می تواند در سلامت و رشد قوای جسمی، تقویتتعاملات اجتماعی و همبستگی های گروهی و پرورش خلاقیت در کودکان و نوجوانان موثر باشد. روش مورد استفاده دراین مقاله روش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و بررسی های میدانی می باشد و جنبهکاربردی دارد.در این مقاله سعی شده از روش های مشارکتی مانند پرسشنامه، نقاشی و مصاحبه با 350 کودک رشتیبین 5 تا 9 سال در مو رد شهر و فضاهای شهری و همچنین فعالیت هایشان استفاده شود. در این راستا با تبیین اصولشهر دوستدار کودک و سپس با مشارکت کودکان در فرایند طراحی فضاهای همسایگی، بوستان های کودک و فضاهایبازی به عنوان یکی از راهکارهای طراحی پیشنهاد می شود.

کودک، شهر دوستدار کودک، فضای باز، خلاقیت