رهبری سازمانی و توانمندسازی منابع انسانی در مدل راهبردی مدیریت دانش

در این مقاله به نقش رهبری سازمان در ایجاد سازمان های یادگیرنده و دانش بنیاد ازطریق توانمندسازی و توسعه پایدار منابع انسانی، با استفاده از مفاهیم مدیریت دانش پرداخته می شود . امروزه سرعت تغییر در خدمات و کالاها و همچنین جهانی شدن اقتصاد تاثیر خود را به گونه ای در تمامی بنگاه های اقتصادی نمایان کرده که رفتار و فرهنگ مردم و کارکنان سازمان ها تحت تأثیر این تغییرات قرارگرفته است . رشد اطلاعات و دانش بسیار سریع و نمایی شده که درنتیجه دیدگاهی برای توسعه فرآیندها بر پایه توسعه مدیریت دانش سازمانی در ارتباط با فرآیندهای شغلی بروزکرده است . در این دیدگاه، بخش عظیمی از تغییر فرآیندهای شغلی ازطریق تغییرات توانمندی های ایجاد و مدیریت دانش فرآیندهای کاری و محیط آن پدید آمده است . دراین مقاله ضمن معرفی مدیریت دانش و سازمان های یادگیرنده، ابتدا به ارائه مدلی پرداخته می شود که هدف آن ایجادیک سازمان یادگیرنده ازطریق توانمندسازی و توسعه پایدار منابع انسانی براساس فرآیندهای مدیریت دانش است . سپس نقش کلیدی رهبری سازمانی در اجرای مدل تشریح می گردد . مدل مذکور توجه ویژه ای به دانش شخصی و درونی کارکنان سازمان ها ازطریق کشف، کسب، تولید، تسهیم و استفاده از آن به منظور ایجاد سازمانی یادگیرنده خواهدداشت . این مدل در راستای ایجاد یک فرهنگ و فضای توانمندساز، هم تکاملی است و هم انقلابی . و ضمن مرحله ای بودن، در آن گام های لازم جهت تغییر وضع موجود و دستیابی به یک سازمان پویا و یادگیرنده برداشته می شوند

Keywords:

عصر دانش محوری , رهبری سازمانی , مدیریت دانش , سازمان های یادگیرنده