هادی محمدی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
جواد محمدی - دانشجوی ارشد کامپیوتر دانشگاه علم و هنر یزد

استاتیک وداینامیک تقسیم می شوند. روش پروتکل مسیردهی استاتیک برای ارتباط شبکه های کوچک با تعداد روترهای کم مناسب است . ولی برای شبکه های پیچیده نیازمند استفاده از پروتکل مسیر دهی داینامیک می باشد که بر انواع مختلفی از جمله روش [7 ,3 , 2] OSPF/ EIGRP/ Rip تقسیم می شوند . در این مقاله ضمن معرفی نحوه به کار گیری آن ها از محیط IOS روتر به کمک شبیه ساز packet tracer به مقایسه آنها Link-,Distance-vector [4] Hybrid route,state [6] بودن پرداخته خواهد شد. در این مقاله نشان داده می شود که پروتکل مسیردهی Rip در عین مناسب بودن در شبکه های با تعداد روتر کم ولی معیار آن فقط بر اساس تعداد گام می باشد یعنی پارامترهای دیگر مانند پهنای باند و تاخیر در انتخاب مسیر ملاک عمل قرار نمی گیرد. ولی در روش EIGRP از معیار پهنای باند و تاخیر استفاده می کند. و روش OSPF جدول مسیریابی را با استفاده از ناحیه بندی روترها کوچک تر کرده و باعث عملکرد مناسب تر شده است. و همچنین با مقایسه پروتکل های مسیردهی ذکر شده مشخص گردید که EIGRP از لحاظ Convergence Time زمان مناسب تری برای رسیدن به پایداری دارد.

روتر ، پروتکل های مسیر دهی استاتیک ، پروتکل مسیر دهی داینامیک ، OSPF ، EIGRP ، Rip