الهام کردی - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، گروه اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، ایران
منصور ساکی فرد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان، خرم آباد، ایران

اگرچه دستاوردهای کشاورزی صنعتی در تولید مواد غذایی غیرقابل انکار است، ولی پیامدهای منفی ناشی از آن در مصرف بی رویه کودهای شیمیایی از ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی قابل توجه است، به همین دلیل امروزه جستجو برای نوعی کشاورزی جایگزین معطوف شده است. کشاورزی پایدار بر پایه مصرف کودهای آلی و بیولوژیک با هدف حذف یا تقلیل چشمگیر در مصرف نهاده های شیمیایی، یک راه حل مطلوب جهت غلبه بر این مشکلات به شمار می آید. یکی از ارکان اصلی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای بیولوژیک در اکوسیستم های زراعی است. در این میان ورمی کمپوست یکی از مهمترین کودهای بیولوژیک می باشد که نقش مهمی در افزایش کمی و کیفی محصول دارد . ورمی کمپوست دارای خصوصیاتی از جمله: وجود آنزیم هایی مانند پروتئاز، لیپاز، آمیلاز و سلولاز که پس آوردهای کشاورزی در خاک را تجزیه کرده و حمله سایر میکروب ها را سریعتر می کند، غنی بودن از ویتامین ها، آنتی بیوتیک ها و هورمون های رشد، عاری بودن از عوامل بیماری زا، افزایش پایداری ساختمان خاک و حفظ رطوبت خاک می باشد که آن را به یک کود زیستی ایده آل تبدیل میکنند. بنابراین به کارگیری کودهای آلی و بیولوژیک، گامی اساسی و مطمئن در جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار می باشد. لذا در این مطالعه سعی بر آن شده که چگونگی و موارد استفاده این نوع کود را بررسی نموده و تاثیر آن را در نیل به سوی اهداف کشاورزی پایدار مشخص نماییم.

کشاورزی صنعتی، کشاورزی جایگزین، کودهای بیولوژیک، ورمی کمپوست